Borrowed from Ottoman Turkish قالای (kalay), from Arabic قَلَعِيّ (qalaʕiyy, “tin”). Further origin uncertain.
кала́й • (kaláj) m (relational adjective кала́ен)
Borrowed from Arabic قلعي (qalaʕiyy). Cognate with Kazakh қалайы (qalaiy, “tin”), Uzbek qalay (“tin”), Azerbaijani qalay (“tin”).
калай • (kalay) (Arabic spelling قالاي)
singular (жекелик) | |
---|---|
nominative (атооч) | калай kalay |
genitive (илик) | калайдын kalaydın |
dative (барыш) | калайга kalayga |
accusative (табыш) | калайды kalaydı |
locative (жатыш) | калайда kalayda |
ablative (чыгыш) | калайдан kalaydan |
possessive forms | |
first-person singular (менин) | |
nominative | калайым kalayım |
genitive | калайымдын kalayımdın |
dative | калайыма kalayıma |
accusative | калайымды kalayımdı |
locative | калайымда kalayımda |
ablative | калайымдан kalayımdan |
second-person singular informal (сенин) | |
nominative | калайың kalayıŋ |
genitive | калайыңдын kalayıŋdın |
dative | калайыңа kalayıŋa |
accusative | калайыңды kalayıŋdı |
locative | калайыңда kalayıŋda |
ablative | калайыңдан kalayıŋdan |
second-person singular formal (сиздин) | |
nominative | калайыңыз kalayıŋız |
genitive | калайыңыздын kalayıŋızdın |
dative | калайыңызга kalayıŋızga |
accusative | калайыңызды kalayıŋızdı |
locative | калайыңызда kalayıŋızda |
ablative | калайыңыздан kalayıŋızdan |
Adapted from Arabic قَلَعِيّ (qalaʕiyy, “related to tin”). Cognate with Kazakh қалайы (qalaiy, “tin”), Uzbek qalay (“tin”), Azerbaijani qalay (“tin”).
калай • (kalay)
N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “калай”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN