From Old East Slavic кора (kora, “bark”), from Proto-Slavic *kora (“bark”).
кара́ • (kará) f inan (genitive кары́, uncountable)
From Proto-Slavic *kara (“punishment”), from Proto-Indo-European *kor-.
ка́ра • (kára) f inan (genitive ка́ры, nominative plural ка́ры, genitive plural кар)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ка́ра kára |
ка́ры káry |
| genitive | ка́ры káry |
кар kar |
| dative | ка́ры káry |
ка́рам káram |
| accusative | ка́ру káru |
ка́ры káry |
| instrumental | ка́рай, ка́раю káraj, káraju |
ка́рамі kárami |
| locative | ка́ры káry |
ка́рах kárax |
| count form | — | ка́ры1 káry1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.
| Dolgan | кара |
|---|---|
| Sakha | хара |
From Proto-Turkic *kara, compare Yakut хара (qara), Turkish kara.
кара • (kara)
From Proto-Turkic *kara (“black”)
кара • (kara) (comparative , superlative , Arabic spelling قارا)
| ак (ak) | боз (boz) | кара (kara) |
| кызыл (kızıl); кара кочкул (kara kockul) | кызгылт сары (kızgılt sarı); күрөң (küröŋ) | сары (sarı); каймак түстүү (kaymak tüstüü) |
| саргыч жашыл (sargıc jaşıl) | жашыл (jaşıl) | жалбыз түстүү (jalbız tüstüü) |
| көгүш (kögüş) | көгүлтүр (kögültür), | көк (kök) |
| кызгылт көгүш (kızgılt kögüş); кочкул көк (kockul kök) | кочкул кызыл (kockul kızıl); кызгылт көк (kızgılt kök) | кызгылт (kızgılt) |
Inherited from Proto-Slavic *karati (“to punish, scold”).
кара • (kara) third-singular present, impf (perfective искара)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | карал | — | adjectival participle | каран | ||
| feminine | карала | — | adverbial participle | карајќи | ||
| neuter | карало | — | verbal noun | карање | ||
| plural | карале | — | perfect participle | карано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | карам | карав | — | — | ||
| 2nd singular | караш | караше | — | карај | ||
| 3rd singular | кара | караше | — | — | ||
| 1st plural | караме | каравме | — | — | ||
| 2nd plural | карате | каравте | — | карајте | ||
| 3rd plural | караат | караа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум карал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам карано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев карал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав карано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал карано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе карам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам карано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе карав | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав карано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум карал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал карано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би карал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал карано | conditional of има + perfect participle | ||||
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
кара • (kara) third-singular present, impf (perfective окара)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | карал | — | adjectival participle | каран | ||
| feminine | карала | — | adverbial participle | карајќи | ||
| neuter | карало | — | verbal noun | карање | ||
| plural | карале | — | perfect participle | карано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | карам | карав | — | — | ||
| 2nd singular | караш | караше | — | карај | ||
| 3rd singular | кара | караше | — | — | ||
| 1st plural | караме | каравме | — | — | ||
| 2nd plural | карате | каравте | — | карајте | ||
| 3rd plural | караат | караа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум карал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам карано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев карал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав карано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал карано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе карам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам карано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе карав | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав карано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум карал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал карано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би карал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал карано | conditional of има + perfect participle | ||||
Borrowed from German Karre (“cart, barrow”).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | кара (kara) | кари (kari) |
| definite unspecified | карата (karata) | карите (karite) |
| definite proximal | карава (karava) | кариве (karive) |
| definite distal | карана (karana) | карине (karine) |
| vocative | каро (karo) | кари (kari) |
From Proto-Turkic *kara. Cognate to Karakalpak qara, etc.
кара • (kara)
Inherited from Proto-Slavic *kara (“punishment”), from Proto-Indo-European *kor-. Cognate with Old Irish caire (“blame, disapproval”).
ка́ра • (kára) f inan (genitive ка́ры, nominative plural ка́ры, genitive plural кар)
ка́ра • (kára) m inan
From Proto-Turkic *kara (“black”).
кара • (kara)
From Proto-Turkic *kara (“black”).
кара • (qara)
| ак (aq) | соры (sorı) | кара (qara) |
| кызыл (qızıl); кырмызы (qırmızı) | әфлисун (äflisun); көрән (körän) | сары (sarı) |
| сары-яшел (sarı-yaşel), лайм (laym) | яшел (yaşel) | куе яшел (quye yaşel) |
| яшел-зәңгәр (yaşel-zäñgär), күк (kük), фирәзә (firäzä); зәңгәр-яшел (zäñgär-yaşel) | зәңгәрсу (zäñgärsu) | зәңгәр (zäñgär) |
| шәмәхә (şämäxä); миләүшә (miläwşä) | кызыл-шәмәхә (qızıl-şämäxä), гөлчәчәк (gölçäçäk); шәмәхә (şämäxä) | алсу (alsu) |
From Proto-Turkic *kara (“black”). Cognate with Turkish kara (“black”).
кара • (kara)
кара • (kara) (definite accusative караны, plural каралар)
| ак (ak) | куу (kuu) | кара (kara) |
| кызыл (kızıl); ягаан (yagaan) | кызыл-сарыг (kızıl-sarıg); хүрең (xüreñ) | сарыг (sarıg); ак-сарыг (ak-sarıg) |
| сарыг-ногаан (sarıg-nogaan) | ногаан (nogaan) | |
| ак-көк (ak-kök) | көк (kök) | |
| өкпең (ökpeñ) | ак-кызыл (ak-kızıl) |
From Proto-Slavic *kara (“punishment”).
ка́ра • (kára) f inan (genitive ка́ри, nominative plural ка́ри, genitive plural кар)
See the etymology of the corresponding lemma form.
ка́ра • (kára)