кенеп • (kenep)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | кенеп (kenep) | кенептер (kenepter) |
genitive | кенептің (keneptıñ) | кенептердің (kenepterdıñ) |
dative | кенепке (kenepke) | кенептерге (kenepterge) |
accusative | кенепті (keneptı) | кенептерді (kenepterdı) |
locative | кенепте (kenepte) | кенептерде (kenepterde) |
ablative | кенептен (kenepten) | кенептерден (kenepterden) |
instrumental | кенеппен (keneppen) | кенептермен (keneptermen) |