кове́ • (kové)
Inherited from Proto-Slavic *kovati.
кове • (kove) third-singular present, impf (perfective закове)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | ковел | — | adjectival participle | ковен | ||
| feminine | ковела | — | adverbial participle | ковејќи | ||
| neuter | ковело | — | verbal noun | ковење | ||
| plural | ковеле | — | perfect participle | ковено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | ковам | ковев | — | — | ||
| 2nd singular | ковеш | ковеше | — | кови | ||
| 3rd singular | кове | ковеше | — | — | ||
| 1st plural | ковеме | ковевме | — | — | ||
| 2nd plural | ковете | ковевте | — | ковете | ||
| 3rd plural | коват | ковеа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум ковел | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам ковено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев ковел | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав ковено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал ковено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе ковам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам ковено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе ковев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав ковено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум ковел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал ковено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би ковел | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал ковено | conditional of има + perfect participle | ||||