кося́ (kosjá, “to mow”) + -ер (-er)
ко́сер • (kóser) m (feminine ко́серица)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | ко́сер kóser |
ко́сери kóseri |
definite (subject form) |
ко́серът kóserǎt |
ко́серите kóserite |
definite (object form) |
ко́сера kósera | |
count form | — | ко́сера kósera |
кос (kos, “blackbird”) + -ер (-er)
ко́сер • (kóser) m (feminine ко́серица)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | ко́сер kóser |
ко́сери kóseri |
definite (subject form) |
ко́серът kóserǎt |
ко́серите kóserite |
definite (object form) |
ко́сера kósera | |
count form | — | ко́сера kósera |
vocative form | ко́сере kósere |
ко́сери kóseri |
Inherited from Proto-Slavic *kosěrъ
косијер m inan (Latin spelling kosijer)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | косијер | косијер |
genitive | косијера | косијера |
dative | косијеру | косијерима |
accusative | косијер | косијере |
vocative | косијеру | косијери |
locative | косијеру | косијерима |
instrumental | косијером | косијерима |