From Persian ماجرا (mâjarâ, “adventure”), from Arabic.
мажара • (majara)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | мажара (majara) | мажаралар (majaralar) |
definite genitive | мажараның (majaranıñ) | мажараларҙың (majaralarźıñ) |
dative | мажараға (majarağa) | мажараларға (majaralarğa) |
definite accusative | мажараны (majaranı) | мажараларҙы (majaralarźı) |
locative | мажарала (majarala) | мажараларҙа (majaralarźa) |
ablative | мажаранан (majaranan) | мажараларҙан (majaralarźan) |