мине • (mine)
Inherited from Proto-Slavic *minǫti.
мине • (mine) third-singular present, impf or pf (perfective помине, imperfective минува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | минел | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | минела | — | adverbial participle | минејќи | ||
| neuter | минело | — | verbal noun | минење | ||
| plural | минеле | — | perfect participle | минето | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | минам | минев | — | — | ||
| 2nd singular | минеш | минеше | — | мини | ||
| 3rd singular | мине | минеше | — | — | ||
| 1st plural | минеме | миневме | — | — | ||
| 2nd plural | минете | миневте | — | минете | ||
| 3rd plural | минат | минеа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум минел | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам минето | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев минел | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав минето | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал минето | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе минам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам минето | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе минев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав минето | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум минел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал минето | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би минел | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал минето | conditional of има + perfect participle | ||||
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | минел | минал | adjectival participle | минат | ||
| feminine | минела | минала | adverbial participle | — | ||
| neuter | минело | минало | verbal noun | — | ||
| plural | минеле | минале | perfect participle | минато | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | минам | минев | минав | — | ||
| 2nd singular | минеш | минеше | мина | мини | ||
| 3rd singular | мине | минеше | мина | — | ||
| 1st plural | минеме | миневме | минавме | — | ||
| 2nd plural | минете | миневте | минавте | минете | ||
| 3rd plural | минат | минеа | минаа | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум минал | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам минато | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев минал | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав минато | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал минато | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе минам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам минато | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе минев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав минато | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум минел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал минато | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би минал | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал минато | conditional of има + perfect participle | ||||
ми́не • (míne) f inan
мине́ • (myné)