From Arabic مُحَرِّر (muḥarrir, “editor”).
Cognate with Uzbek muharrir, Turkish muharrir, etc.
мөхәррир • (möxərrir)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | мөхәррир (möxərrir) | мөхәррирҙәр (möxərrirźər) |
definite genitive | мөхәррирҙең (möxərrirźeñ) | мөхәррирҙәрҙең (möxərrirźərźeñ) |
dative | мөхәрриргә (möxərrirgə) | мөхәррирҙәргә (möxərrirźərgə) |
definite accusative | мөхәррирҙе (möxərrirźe) | мөхәррирҙәрҙе (möxərrirźərźe) |
locative | мөхәррирҙә (möxərrirźə) | мөхәррирҙәрҙә (möxərrirźərźə) |
ablative | мөхәррирҙән (möxərrirźən) | мөхәррирҙәрҙән (möxərrirźərźən) |