From Proto-Slavic *ponedělьnikъ.
понеде́лник • (ponedélnik) m (relational adjective понеде́лничен)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | понеде́лник ponedélnik |
понеде́лници ponedélnici |
definite (subject form) |
понеде́лникът ponedélnikǎt |
понеде́лниците ponedélnicite |
definite (object form) |
понеде́лника ponedélnika | |
count form | — | понеде́лника ponedélnika |
Inherited from Proto-Slavic *ponedělьnikъ.
поне́делник • (ponédelnik) m (plural понеде́лници, related adjective понеде́лнички)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | понеделник (ponedelnik) | понеделници (ponedelnici) |
definite unspecified | понеделникот (ponedelnikot) | понеделниците (ponedelnicite) |
definite proximal | понеделников (ponedelnikov) | понеделнициве (ponedelnicive) |
definite distal | понеделникон (ponedelnikon) | понеделницине (ponedelnicine) |
vocative | понеделнику (ponedelniku) | понеделници (ponedelnici) |
count form | — | понеделника (ponedelnika) |