From стрищи (strišti), from Proto-Slavic *striťi.
постриженьѥ • (postriženĭje) n
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | пострижениѥ postriženije |
пострижении postriženii |
пострижениꙗ postriženija |
genitive | пострижениꙗ postriženija |
пострижению postriženiju |
пострижении postriženii |
dative | пострижению postriženiju |
пострижениема postriženijema |
пострижениемъ postriženijemŭ |
accusative | пострижениѥ postriženije |
пострижении postriženii |
пострижениꙗ postriženija |
instrumental | пострижениемь postriženijemĭ |
пострижениема postriženijema |
пострижении postriženii |
locative | пострижении postriženii |
пострижению postriženiju |
пострижениихъ postriženiixŭ |
vocative | пострижениѥ postriženije |
пострижении postriženii |
пострижениꙗ postriženija |