Inherited from Proto-Slavic *pormy.
прамен • (pramen) m (diminutive праменче)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | прамен (pramen) | прамени (prameni) |
definite unspecified | праменот (pramenot) | прамените (pramenite) |
definite proximal | праменов (pramenov) | прамениве (pramenive) |
definite distal | праменон (pramenon) | праменине (pramenine) |
vocative | прамену (pramenu) | прамени (prameni) |
count form | — | прамена (pramena) |
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | прамен (pramen) | прамни (pramni) |
definite unspecified | праменот (pramenot) | прамните (pramnite) |
definite proximal | праменов (pramenov) | прамниве (pramnive) |
definite distal | праменон (pramenon) | прамнине (pramnine) |
vocative | прамену (pramenu) | прамни (pramni) |
count form | — | прамена (pramena) |
Inherited from Proto-Slavic *pormy.
пра̏ме̄н m (Latin spelling prȁmēn)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | прамен | праменови/прамени |
genitive | прамена | праменова/прамена |
dative | прамену | праменовима/праменима |
accusative | прамен | праменове/прамене |
vocative | прамене | праменови/прамени |
locative | прамену | праменовима/праменима |
instrumental | праменом | праменовима/праменима |