From разговор (razgovor) + -ник (-nik).
разговорник • (razgovornik) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | разговорник | разговорници |
definite unspecified | разговорникот | разговорниците |
definite proximal | разговорников | разговорнициве |
definite distal | разговорникон | разговорницине |
vocative | разговорнику | разговорници |
count form | — | разговорника |
From разгово́р (razgovór) + -ник (-nik).
разгово́рник • (razgovórnik) m inan (genitive разгово́рника, nominative plural разгово́рники, genitive plural разгово́рников)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | разгово́рник razgovórnik |
разгово́рники razgovórniki |
genitive | разгово́рника razgovórnika |
разгово́рников razgovórnikov |
dative | разгово́рнику razgovórniku |
разгово́рникам razgovórnikam |
accusative | разгово́рник razgovórnik |
разгово́рники razgovórniki |
instrumental | разгово́рником razgovórnikom |
разгово́рниками razgovórnikami |
prepositional | разгово́рнике razgovórnike |
разгово́рниках razgovórnikax |