само- (samo-) + забве́ние (zabvénije)
самозабве́ние • (samozabvénije) n inan (genitive самозабве́ния, nominative plural самозабве́ния, genitive plural самозабве́ний)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | самозабве́ние samozabvénije |
самозабве́ния samozabvénija |
genitive | самозабве́ния samozabvénija |
самозабве́ний samozabvénij |
dative | самозабве́нию samozabvéniju |
самозабве́ниям samozabvénijam |
accusative | самозабве́ние samozabvénije |
самозабве́ния samozabvénija |
instrumental | самозабве́нием samozabvénijem |
самозабве́ниями samozabvénijami |
prepositional | самозабве́нии samozabvénii |
самозабве́ниях samozabvénijax |