From слад- (slad-, “sweet”) + -о- (-o-) + лед (led, “ice”); compare Serbo-Croatian сладолед, Macedonian сладолед (sladoled).
сладоле́д • (sladoléd) m
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | сладоле́д sladoléd |
сладоле́ди sladolédi |
| definite (subject form) |
сладоле́дът sladolédǎt |
сладоле́дите sladolédite |
| definite (object form) |
сладоле́да sladoléda | |
| count form | — | сладоле́да sladoléda |
| vocative form | сладоле́де sladoléde |
сладоле́ди sladolédi |
From the adjective сладок (sladok, “sweet”) and the noun лед (led, “ice”); compare Serbo-Croatian сладолед and Bulgarian сладолед (sladoled).
Most likely borrowed from Serbo-Croatian сладолед; coined by Ivan Mažuranić in the 1840s.
сла́долед • (sládoled) m (plural сладо́леди, diminutive сладо́летче)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | сладолед | сладоледи |
| definite unspecified | сладоледот | сладоледите |
| definite proximal | сладоледов | сладоледиве |
| definite distal | сладоледон | сладоледине |
| vocative | сладоледу | сладоледи |
| count form | — | сладоледа |
сла̏доле̄д m (Latin spelling slȁdolēd)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | сладолед | сладоледи |
| genitive | сладоледа | сладоледа |
| dative | сладоледу | сладоледима |
| accusative | сладолед | сладоледе |
| vocative | сладоледе | сладоледи |
| locative | сладоледу | сладоледима |
| instrumental | сладоледом | сладоледима |