службеник • (službenik) m (feminine службеничка, relational adjective службенички, diminutive службениче)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | службеник (službenik) | службеници (službenici) |
definite unspecified | службеникот (službenikot) | службениците (službenicite) |
definite proximal | службеников (službenikov) | службенициве (službenicive) |
definite distal | службеникон (službenikon) | службеницине (službenicine) |
vocative | службенику (službeniku) | службеници (službenici) |
count form | — | службеника (službenika) |
слу̏жбенӣк m (Latin spelling slȕžbenīk)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | службеник | службеници |
genitive | службеника | службеника |
dative | службенику | службеницима |
accusative | службеника | службенике |
vocative | службениче | службеници |
locative | службенику | службеницима |
instrumental | службеником | службеницима |