Inherited from Proto-Slavic *smьjati.
смѐјати impf (Latin spelling smèjati)
Infinitive: смејати | Present verbal adverb: сме́јӯћи | Past verbal adverb: — | Verbal noun: смѐја̄ње | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ја | ти | он / она / оно | ми | ви | они / оне / она | |
Present | смејем | смејеш | смеје | смејемо | смејете | смеју | |
Future | Future I | смејат ћу1 смејаћу |
смејат ћеш1 смејаћеш |
смејат ће1 смејаће |
смејат ћемо1 смејаћемо |
смејат ћете1 смејаћете |
смејат ће1 смејаће |
Future II | бу̏де̄м смејао2 | бу̏де̄ш смејао2 | бу̏де̄ смејао2 | бу̏де̄мо смејали2 | бу̏де̄те смејали2 | бу̏дӯ смејали2 | |
Past | Perfect | смејао сам2 | смејао си2 | смејао је2 | смејали смо2 | смејали сте2 | смејали су2 |
Pluperfect3 | би̏о сам смејао2 | би̏о си смејао2 | би̏о је смејао2 | би́ли смо смејали2 | би́ли сте смејали2 | би́ли су смејали2 | |
Imperfect | смејах | смејаше | смејаше | смејасмо | смејасте | смејаху | |
Conditional I | смејао бих2 | смејао би2 | смејао би2 | смејали бисмо2 | смејали бисте2 | смејали би2 | |
Conditional II4 | би̏о бих смејао2 | би̏о би смејао2 | би̏о би смејао2 | би́ли бисмо смејали2 | би́ли бисте смејали2 | би́ли би смејали2 | |
Imperative | — | смеј | — | смејмо | смејте | — | |
Active past participle | смејао m / смејала f / смејало n | смејали m / смејале f / смејала n | |||||
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4 Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
|