From *soquš (“war”), from Proto-Turkic *sok- (“to hit, to beat”). Cognate with Bashkir һуғыш (huğış), Kazakh соғыс (soğys), Shor соғуш (“fighting, battle”), and Tatar сугыш (suğış).
согуш • (soguş)
singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | согуш soguş |
согуштар soguştar |
genitive (илик) | согуштун soguştun |
согуштардын soguştardın |
dative (барыш) | согушка soguşka |
согуштарга soguştarga |
accusative (табыш) | согушту soguştu |
согуштарды soguştardı |
locative (жатыш) | согушта soguşta |
согуштарда soguştarda |
ablative (чыгыш) | согуштан soguştan |
согуштардан soguştardan |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | согушум soguşum |
согуштарым soguştarım |
genitive | согушумдун soguşumdun |
согуштарымдын soguştarımdın |
dative | согушума soguşuma |
согуштарыма soguştarıma |
accusative | согушумду soguşumdu |
согуштарымды soguştarımdı |
locative | согушумда soguşumda |
согуштарымда soguştarımda |
ablative | согушумдан soguşumdan |
согуштарымдан soguştarımdan |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | согушуң soguşuŋ |
согуштарың soguştarıŋ |
genitive | согушуңдун soguşuŋdun |
согуштарыңдын soguştarıŋdın |
dative | согушуңа soguşuŋa |
согуштарыңа soguştarıŋa |
accusative | согушуңду soguşuŋdu |
согуштарыңды soguştarıŋdı |
locative | согушуңда soguşuŋda |
согуштарыңда soguştarıŋda |
ablative | согушуңдан soguşuŋdan |
согуштарыңдан soguştarıŋdan |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | согушуңуз soguşuŋuz |
согуштарыңыз soguştarıŋız |
genitive | согушуңуздун soguşuŋuzdun |
согуштарыңыздын soguştarıŋızdın |
dative | согушуңузга soguşuŋuzga |
согуштарыңызга soguştarıŋızga |
accusative | согушуңузду soguşuŋuzdu |
согуштарыңызды soguştarıŋızdı |
locative | согушуңузда soguşuŋuzda |
согуштарыңызда soguştarıŋızda |
ablative | согушуңуздан soguşuŋuzdan |
согуштарыңыздан soguştarıŋızdan |