From спомен (spomen, “memory”) + -ник (-nik).
споменик • (spomenik) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | споменик | споменици |
definite unspecified | споменикот | спомениците |
definite proximal | спомеников | споменициве |
definite distal | споменикон | споменицине |
vocative | споменику | споменици |
count form | — | споменика |
From спомен (“memory”) + -ник.
спо̏менӣк m (Latin spelling spȍmenīk)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | споменик | споменици |
genitive | споменика | споменика |
dative | споменику | споменицима |
accusative | споменик | споменике |
vocative | спомениче | споменици |
locative | споменику | споменицима |
instrumental | спомеником | споменицима |