From су- (su-) + айчы́на (ajčýna) + -нік (-nik).
суайчы́ннік • (suajčýnnik) m pers (genitive суайчы́нніка, nominative plural суайчы́ннікі, genitive plural суайчы́ннікаў, feminine суайчы́нніца)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | суайчы́ннік suajčýnnik |
суайчы́ннікі suajčýnniki |
genitive | суайчы́нніка suajčýnnika |
суайчы́ннікаў suajčýnnikaŭ |
dative | суайчы́нніку suajčýnniku |
суайчы́ннікам suajčýnnikam |
accusative | суайчы́нніка suajčýnnika |
суайчы́ннікаў suajčýnnikaŭ |
instrumental | суайчы́ннікам suajčýnnikam |
суайчы́ннікамі suajčýnnikami |
locative | суайчы́нніку suajčýnniku |
суайчы́нніках suajčýnnikax |
count form | — | суайчы́ннікі1 suajčýnniki1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.