татьба • (tatĭba) f
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | татьба tatĭba |
татьбѣ tatĭbě |
татьбꙑ tatĭby |
genitive | татьбꙑ tatĭby |
татьбоу tatĭbu |
татьбъ tatĭbŭ |
dative | татьбѣ tatĭbě |
татьбама tatĭbama |
татьбамъ tatĭbamŭ |
accusative | татьбѫ tatĭbǫ |
татьбѣ tatĭbě |
татьбꙑ tatĭby |
instrumental | татьбоѭ tatĭbojǫ |
татьбама tatĭbama |
татьбами tatĭbami |
locative | татьбѣ tatĭbě |
татьбоу tatĭbu |
татьбахъ tatĭbaxŭ |
vocative | татьбо tatĭbo |
татьбѣ tatĭbě |
татьбꙑ tatĭby |