топломер • (toplomer) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | топломер (toplomer) | топломери (toplomeri) |
definite unspecified | топломерот (toplomerot) | топломерите (toplomerite) |
definite proximal | топломеров (toplomerov) | топломериве (toplomerive) |
definite distal | топломерон (toplomeron) | топломерине (toplomerine) |
vocative | топломеру (toplomeru) | топломери (toplomeri) |
count form | — | топломера (toplomera) |
Coined by Bogoslav Šulek in the 19th century. From топлѝна, то̏пао + ме̏рити, ме̏ра.
то̏пломе̄р m (Latin spelling tȍplomēr)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | топломер | топломери |
genitive | топломера | топломера |
dative | топломеру | топломерима |
accusative | топломер | топломере |
vocative | топломеру | топломери |
locative | топломеру | топломерима |
instrumental | топломером | топломерима |