From Proto-Turkic *tün (“night”).
тӱн • (tün)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | тӱн (tün) | тӱннер (tünner) |
genitive | тӱннің (tünnìñ) | тӱннернің (tünnernìñ) |
dative | тӱнге (tünge) | тӱннерге (tünnerge) |
accusative | тӱнні (tünnì) | тӱннерні (tünnernì) |
locative | тӱнде (tünde) | тӱннерде (tünnerde) |
ablative | тӱннең (tünneñ) | тӱннердең (tünnerdeñ) |
lative | тӱнзер (tünzer) | тӱннерзер (tünnerzer) |
instrumental | тӱннең (tünneñ) | тӱннернең (tünnerneñ) |
From Proto-Turkic *tün (“night”).
тӱн • (tün)
N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “тӱн”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN