From утчаны (utćany, “to look for, to search”) + -ан (-an).
утчан • (utćan)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | утчан utćan |
утчанъёс utćanjos |
accusative | утчанэз utćanez |
утчанъёсыз utćanjosyz |
genitive | утчанлэн utćanlen |
утчанъёслэн utćanjoslen |
dative | утчанлы utćanly |
утчанъёслы utćanjosly |
ablative | утчанлэсь utćanleś |
утчанъёслэсь utćanjosleś |
instrumental | утчанэн utćanen |
утчанъёсын utćanjosyn |
abessive | утчантэк utćantek |
утчанъёстэк utćanjostek |
adverbial | утчанъя utćanja |
утчанъёсъя utćanjosja |
inessive | утчанын utćanyn |
утчанъёсын utćanjosyn |
illative | утчанэ utćane |
утчанъёсы utćanjosy |
elative | утчанысь utćanyś |
утчанъёсысь utćanjosyś |
egressive | утчанысьен utćanyśjen |
утчанъёсысьен utćanjosyśjen |
terminative | утчанозь utćanoź |
утчанъёсозь utćanjosoź |
prolative | утчанэтӥ utćaneti |
утчанъёсытӥ utćanjosyti |
allative | утчанлань utćanlań |
утчанъёслань utćanjoslań |
|