хроничар • (hroničar) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | хроничар (hroničar) | хроничари (hroničari) |
definite unspecified | хроничарот (hroničarot) | хроничарите (hroničarite) |
definite proximal | хроничаров (hroničarov) | хроничариве (hroničarive) |
definite distal | хроничарон (hroničaron) | хроничарине (hroničarine) |
vocative | хроничаре (hroničare) | хроничари (hroničari) |
count form | — | хроничара (hroničara) |
хро̀нича̄р m (Latin spelling hròničār)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | хроничар | хроничари |
genitive | хроничара | хроничара |
dative | хроничару | хроничарима |
accusative | хроничара | хроничаре |
vocative | хроничару | хроничари |
locative | хроничару | хроничарима |
instrumental | хроничаром | хроничарима |