чини • (čini)
Inherited from Proto-Slavic *činiti. Cognate with Bulgarian чиня (činja) and Serbo-Croatian чинити.
чини • (čini) third-singular present, impf
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | чинел | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | чинела | — | adverbial participle | чинејќи | ||
| neuter | чинело | — | verbal noun | чинење | ||
| plural | чинеле | — | perfect participle | чинето | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | чинам | чинев | — | — | ||
| 2nd singular | чиниш | чинеше | — | чини | ||
| 3rd singular | чини | чинеше | — | — | ||
| 1st plural | чиниме | чиневме | — | — | ||
| 2nd plural | чините | чиневте | — | чинете | ||
| 3rd plural | чинат | чинеа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум чинел | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам чинето | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев чинел | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав чинето | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал чинето | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе чинам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам чинето | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе чинев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав чинето | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум чинел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал чинето | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би чинел | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал чинето | conditional of има + perfect participle | ||||
чини́ • (činí)