From чокнуться (čoknutʹsja) + -ый (-yj), itself from чокаться (čokatʹsja), utimatly of onomatopoeic origin.
чо́кнутый • (čóknutyj)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | чо́кнутый čóknutyj |
чо́кнутое čóknutoje |
чо́кнутая čóknutaja |
чо́кнутые čóknutyje | |
| genitive | чо́кнутого čóknutovo |
чо́кнутой čóknutoj |
чо́кнутых čóknutyx | ||
| dative | чо́кнутому čóknutomu |
чо́кнутой čóknutoj |
чо́кнутым čóknutym | ||
| accusative | animate | чо́кнутого čóknutovo |
чо́кнутое čóknutoje |
чо́кнутую čóknutuju |
чо́кнутых čóknutyx |
| inanimate | чо́кнутый čóknutyj |
чо́кнутые čóknutyje | |||
| instrumental | чо́кнутым čóknutym |
чо́кнутой, чо́кнутою čóknutoj, čóknutoju |
чо́кнутыми čóknutymi | ||
| prepositional | чо́кнутом čóknutom |
чо́кнутой čóknutoj |
чо́кнутых čóknutyx | ||
| short form | чо́кнут čóknut |
чо́кнуто čóknuto |
чо́кнута čóknuta |
чо́кнуты čóknuty | |