ја́ка • (jáka) f
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | јака (jaka) | јаки (jaki) |
definite unspecified | јаката (jakata) | јаките (jakite) |
definite proximal | јакава (jakava) | јакиве (jakive) |
definite distal | јакана (jakana) | јакине (jakine) |
vocative | јако (jako) | јаки (jaki) |
From Proto-Turkic *yaka (“edge; collar”). Cognate with Kazakh жаға (jağa, “collar”), Kyrgyz жака (jaka, “collar; shore, bank”), Crimean Tatar yaqa, Kumyk ягъа (yağa), Bashkir яҡа (yaqa), Tatar яка (yaka), Uzbek yoqa (“collar; side; shore, bank”), Uyghur ياقا (yaqa), Azerbaijani yaxa, Turkmen ýaka, Turkish yaka (“collar”), Khakas чаға (çağa, “trousers/pants' belt; edge”), Shor чаға, Yakut саҕа (sağa, “collar; edge”), etc.
јака • (ǰaka)
N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “јака”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN