ґарні́р • (garnír) m inan (genitive ґарні́ру, nominative plural ґарні́ри, genitive plural ґарні́рів, relational adjective ґарні́рний)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ґарні́р garnír |
ґарні́ри garníry |
genitive | ґарні́ру garníru |
ґарні́рів garníriv |
dative | ґарні́рові, ґарні́ру garnírovi, garníru |
ґарні́рам garníram |
accusative | ґарні́р garnír |
ґарні́ри garníry |
instrumental | ґарні́ром garnírom |
ґарні́рами garníramy |
locative | ґарні́ру, ґарні́рі garníru, garníri |
ґарні́рах garnírax |
vocative | ґарні́ре garníre |
ґарні́ри garníry |