Inherited from Proto-Turkic *kāp (“sack”).
қап • (qap)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | қап (qap) | қаптар (qaptar) |
genitive | қаптың (qaptyñ) | қаптардың (qaptardyñ) |
dative | қапқа (qapqa) | қаптарға (qaptarğa) |
accusative | қапты (qapty) | қаптарды (qaptardy) |
locative | қапта (qapta) | қаптарда (qaptarda) |
ablative | қаптан (qaptan) | қаптардан (qaptardan) |
instrumental | қаппен (qappen) | қаптармен (qaptarmen) |