From չինք (čʻinkʻ, “the Chinese”) + -աստան (-astan). Compare Old Armenian Ճենաստան (Čenastan).
Չինաստան • (Čʻinastan)
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Չինաստան (Čʻinastan) | |||
dative | Չինաստանի (Čʻinastani) | |||
ablative | Չինաստանից (Čʻinastanicʻ) | |||
instrumental | Չինաստանով (Čʻinastanov) | |||
locative | Չինաստանում (Čʻinastanum) | |||
definite forms | ||||
nominative | Չինաստանը/Չինաստանն (Čʻinastanə/Čʻinastann) | |||
dative | Չինաստանին (Čʻinastanin) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | Չինաստանս (Čʻinastans) | |||
dative | Չինաստանիս (Čʻinastanis) | |||
ablative | Չինաստանիցս (Čʻinastanicʻs) | |||
instrumental | Չինաստանովս (Čʻinastanovs) | |||
locative | Չինաստանումս (Čʻinastanums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | Չինաստանդ (Čʻinastand) | |||
dative | Չինաստանիդ (Čʻinastanid) | |||
ablative | Չինաստանիցդ (Čʻinastanicʻd) | |||
instrumental | Չինաստանովդ (Čʻinastanovd) | |||
locative | Չինաստանումդ (Čʻinastanumd) |