From אַדיעקטיוו (adyektiv) + ־יש (-ish).
אַדיעקטיוויש • (adyektivish)
predicative | אַדיעקטיוויש adyektivish | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
case | masculine | neuter | feminine | plural | ||
indefinite | definite | post./nom. | ||||
nominative | אַדיעקטיווישער adyektivisher |
אַדיעקטיוויש adyektivish |
אַדיעקטיווישע adyektivishe |
אַדיעקטיווישס adyektivishs |
אַדיעקטיווישע adyektivishe |
אַדיעקטיווישע adyektivishe |
accusative | אַדיעקטיווישן adyektivishn | |||||
dative | אַדיעקטיווישן adyektivishn |
אַדיעקטיווישער adyektivisher |