أنبأ

Hello, you have come here looking for the meaning of the word أنبأ. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word أنبأ, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say أنبأ in singular and plural. Everything you need to know about the word أنبأ you have here. The definition of the word أنبأ will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofأنبأ, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: أنبا

Arabic

Root
ن ب ء (n b ʔ)
7 terms

Verb

أَنْبَأَ (ʔanbaʔa) IV (non-past يُنْبِئُ (yunbiʔu), verbal noun إِنْبَاء (ʔinbāʔ))

  1. to inform, to notify

Conjugation

Conjugation of أَنْبَأَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِنْبَاء)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِنْبَاء
ʔinbāʔ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنْبِئ
munbiʔ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنْبَأ
munbaʔ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَنْبَأْتُ
ʔanbaʔtu
أَنْبَأْتَ
ʔanbaʔta
أَنْبَأَ
ʔanbaʔa
أَنْبَأْتُمَا
ʔanbaʔtumā
أَنْبَآ
ʔanbaʔā
أَنْبَأْنَا
ʔanbaʔnā
أَنْبَأْتُمْ
ʔanbaʔtum
أَنْبَؤُوا
ʔanbaʔū
f أَنْبَأْتِ
ʔanbaʔti
أَنْبَأَتْ
ʔanbaʔat
أَنْبَأَتَا
ʔanbaʔatā
أَنْبَأْتُنَّ
ʔanbaʔtunna
أَنْبَأْنَ
ʔanbaʔna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْبِئُ
ʔunbiʔu
تُنْبِئُ
tunbiʔu
يُنْبِئُ
yunbiʔu
تُنْبِئَانِ
tunbiʔāni
يُنْبِئَانِ
yunbiʔāni
نُنْبِئُ
nunbiʔu
تُنْبِئُونَ
tunbiʔūna
يُنْبِئُونَ
yunbiʔūna
f تُنْبِئِينَ
tunbiʔīna
تُنْبِئُ
tunbiʔu
تُنْبِئَانِ
tunbiʔāni
تُنْبِئْنَ
tunbiʔna
يُنْبِئْنَ
yunbiʔna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْبِئَ
ʔunbiʔa
تُنْبِئَ
tunbiʔa
يُنْبِئَ
yunbiʔa
تُنْبِئَا
tunbiʔā
يُنْبِئَا
yunbiʔā
نُنْبِئَ
nunbiʔa
تُنْبِئُوا
tunbiʔū
يُنْبِئُوا
yunbiʔū
f تُنْبِئِي
tunbiʔī
تُنْبِئَ
tunbiʔa
تُنْبِئَا
tunbiʔā
تُنْبِئْنَ
tunbiʔna
يُنْبِئْنَ
yunbiʔna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْبِئْ
ʔunbiʔ
تُنْبِئْ
tunbiʔ
يُنْبِئْ
yunbiʔ
تُنْبِئَا
tunbiʔā
يُنْبِئَا
yunbiʔā
نُنْبِئْ
nunbiʔ
تُنْبِئُوا
tunbiʔū
يُنْبِئُوا
yunbiʔū
f تُنْبِئِي
tunbiʔī
تُنْبِئْ
tunbiʔ
تُنْبِئَا
tunbiʔā
تُنْبِئْنَ
tunbiʔna
يُنْبِئْنَ
yunbiʔna
imperative
الْأَمْر
m أَنْبِئْ
ʔanbiʔ
أَنْبِئَا
ʔanbiʔā
أَنْبِئُوا
ʔanbiʔū
f أَنْبِئِي
ʔanbiʔī
أَنْبِئْنَ
ʔanbiʔna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُنْبِئْتُ
ʔunbiʔtu
أُنْبِئْتَ
ʔunbiʔta
أُنْبِئَ
ʔunbiʔa
أُنْبِئْتُمَا
ʔunbiʔtumā
أُنْبِئَا
ʔunbiʔā
أُنْبِئْنَا
ʔunbiʔnā
أُنْبِئْتُمْ
ʔunbiʔtum
أُنْبِئُوا
ʔunbiʔū
f أُنْبِئْتِ
ʔunbiʔti
أُنْبِئَتْ
ʔunbiʔat
أُنْبِئَتَا
ʔunbiʔatā
أُنْبِئْتُنَّ
ʔunbiʔtunna
أُنْبِئْنَ
ʔunbiʔna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْبَأُ
ʔunbaʔu
تُنْبَأُ
tunbaʔu
يُنْبَأُ
yunbaʔu
تُنْبَآنِ
tunbaʔāni
يُنْبَآنِ
yunbaʔāni
نُنْبَأُ
nunbaʔu
تُنْبَؤُونَ
tunbaʔūna
يُنْبَؤُونَ
yunbaʔūna
f تُنْبَئِينَ
tunbaʔīna
تُنْبَأُ
tunbaʔu
تُنْبَآنِ
tunbaʔāni
تُنْبَأْنَ
tunbaʔna
يُنْبَأْنَ
yunbaʔna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْبَأَ
ʔunbaʔa
تُنْبَأَ
tunbaʔa
يُنْبَأَ
yunbaʔa
تُنْبَآ
tunbaʔā
يُنْبَآ
yunbaʔā
نُنْبَأَ
nunbaʔa
تُنْبَؤُوا
tunbaʔū
يُنْبَؤُوا
yunbaʔū
f تُنْبَئِي
tunbaʔī
تُنْبَأَ
tunbaʔa
تُنْبَآ
tunbaʔā
تُنْبَأْنَ
tunbaʔna
يُنْبَأْنَ
yunbaʔna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْبَأْ
ʔunbaʔ
تُنْبَأْ
tunbaʔ
يُنْبَأْ
yunbaʔ
تُنْبَآ
tunbaʔā
يُنْبَآ
yunbaʔā
نُنْبَأْ
nunbaʔ
تُنْبَؤُوا
tunbaʔū
يُنْبَؤُوا
yunbaʔū
f تُنْبَئِي
tunbaʔī
تُنْبَأْ
tunbaʔ
تُنْبَآ
tunbaʔā
تُنْبَأْنَ
tunbaʔna
يُنْبَأْنَ
yunbaʔna