إِشَارَة • (ʔišāra) f (plural إِشَارَات (ʔišārāt))
singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
indefinite | definite | construct | |
informal | إِشَارَة ʔišāra |
الْإِشَارَة al-ʔišāra |
إِشَارَة ʔišārat |
nominative | إِشَارَةٌ ʔišāratun |
الْإِشَارَةُ al-ʔišāratu |
إِشَارَةُ ʔišāratu |
accusative | إِشَارَةً ʔišāratan |
الْإِشَارَةَ al-ʔišārata |
إِشَارَةَ ʔišārata |
genitive | إِشَارَةٍ ʔišāratin |
الْإِشَارَةِ al-ʔišārati |
إِشَارَةِ ʔišārati |
dual | indefinite | definite | construct |
informal | إِشَارَتَيْن ʔišāratayn |
الْإِشَارَتَيْن al-ʔišāratayn |
إِشَارَتَيْ ʔišāratay |
nominative | إِشَارَتَانِ ʔišāratāni |
الْإِشَارَتَانِ al-ʔišāratāni |
إِشَارَتَا ʔišāratā |
accusative | إِشَارَتَيْنِ ʔišāratayni |
الْإِشَارَتَيْنِ al-ʔišāratayni |
إِشَارَتَيْ ʔišāratay |
genitive | إِشَارَتَيْنِ ʔišāratayni |
الْإِشَارَتَيْنِ al-ʔišāratayni |
إِشَارَتَيْ ʔišāratay |
plural | sound feminine plural | ||
indefinite | definite | construct | |
informal | إِشَارَات ʔišārāt |
الْإِشَارَات al-ʔišārāt |
إِشَارَات ʔišārāt |
nominative | إِشَارَاتٌ ʔišārātun |
الْإِشَارَاتُ al-ʔišārātu |
إِشَارَاتُ ʔišārātu |
accusative | إِشَارَاتٍ ʔišārātin |
الْإِشَارَاتِ al-ʔišārāti |
إِشَارَاتِ ʔišārāti |
genitive | إِشَارَاتٍ ʔišārātin |
الْإِشَارَاتِ al-ʔišārāti |
إِشَارَاتِ ʔišārāti |
Learned borrowing from Arabic إِشَارَة (ʔišāra).