Root |
---|
و ك ل |
1 term |
From Arabic اِتَّكَلَ (ittakala).
اتّكل • (ittakal) VIII (present بتّكل (bittakel))
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | اتّكلت (ittakalt) | اتّكلت (ittakalt) | اتّكل (ittakal) | اتّكلنا (ittakalna) | اتّكلتو (ittakaltu) | اتّكلو (ittakalu) | |
f | اتّكلتي (ittakalti) | اتّكلت (ittakalat) | ||||||
present | m | بتّكل (battakel) | بتتّكل (btittakel) | بتّكل (bittakel) | منتّكل (mnittakel) | بتتّكلو (btittaklu) | بتّكلو (bittaklu) | |
f | بتتّكلي (btittakli) | بتتّكل (btittakel) | ||||||
subjunctive | m | اتّكل (attakel) | تتّكل (tittakel) | يتّكل (yittakel) | نتّكل (nittakel) | تتّكلو (tittaklu) | يتّكلو (yittaklu) | |
f | تتّكلي (tittakli) | تتّكل (tittakel) | ||||||
imperative | m | اتّكل (ittakel) | اتّكلو (ittaklu) | |||||
f | اتّكلي (ittakli) |