Instance noun, derived from the form VIII verbal noun اِنْتِفَاض (intifāḍ, “shaking, shaking off”) + ـَة (-a, instance noun suffix) from the verb اِنْتَفَضَ (intafaḍa, “to shake, to be shaken off”).
اِنْتِفَاضَة • (intifāḍa) f (plural اِنْتِفَاضَات (intifāḍāt))
singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
indefinite | definite | construct | |
informal | اِنْتِفَاضَة intifāḍa |
الِانْتِفَاضَة al-intifāḍa |
اِنْتِفَاضَة intifāḍat |
nominative | اِنْتِفَاضَةٌ intifāḍatun |
الِانْتِفَاضَةُ al-intifāḍatu |
اِنْتِفَاضَةُ intifāḍatu |
accusative | اِنْتِفَاضَةً intifāḍatan |
الِانْتِفَاضَةَ al-intifāḍata |
اِنْتِفَاضَةَ intifāḍata |
genitive | اِنْتِفَاضَةٍ intifāḍatin |
الِانْتِفَاضَةِ al-intifāḍati |
اِنْتِفَاضَةِ intifāḍati |
dual | indefinite | definite | construct |
informal | اِنْتِفَاضَتَيْن intifāḍatayn |
الِانْتِفَاضَتَيْن al-intifāḍatayn |
اِنْتِفَاضَتَيْ intifāḍatay |
nominative | اِنْتِفَاضَتَانِ intifāḍatāni |
الِانْتِفَاضَتَانِ al-intifāḍatāni |
اِنْتِفَاضَتَا intifāḍatā |
accusative | اِنْتِفَاضَتَيْنِ intifāḍatayni |
الِانْتِفَاضَتَيْنِ al-intifāḍatayni |
اِنْتِفَاضَتَيْ intifāḍatay |
genitive | اِنْتِفَاضَتَيْنِ intifāḍatayni |
الِانْتِفَاضَتَيْنِ al-intifāḍatayni |
اِنْتِفَاضَتَيْ intifāḍatay |
plural | sound feminine plural | ||
indefinite | definite | construct | |
informal | اِنْتِفَاضَات intifāḍāt |
الِانْتِفَاضَات al-intifāḍāt |
اِنْتِفَاضَات intifāḍāt |
nominative | اِنْتِفَاضَاتٌ intifāḍātun |
الِانْتِفَاضَاتُ al-intifāḍātu |
اِنْتِفَاضَاتُ intifāḍātu |
accusative | اِنْتِفَاضَاتٍ intifāḍātin |
الِانْتِفَاضَاتِ al-intifāḍāti |
اِنْتِفَاضَاتِ intifāḍāti |
genitive | اِنْتِفَاضَاتٍ intifāḍātin |
الِانْتِفَاضَاتِ al-intifāḍāti |
اِنْتِفَاضَاتِ intifāḍāti |