Root |
---|
ع ف ن (ʕ f n) |
2 terms |
تَعَفَّنَ • (taʕaffana) V (non-past يَتَعَفَّنُ (yataʕaffanu), verbal noun تَعَفُّن (taʕaffun))
verbal noun الْمَصْدَر |
تَعَفُّن taʕaffun | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُتَعَفِّن mutaʕaffin | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | تَعَفَّنْتُ taʕaffantu |
تَعَفَّنْتَ taʕaffanta |
تَعَفَّنَ taʕaffana |
تَعَفَّنْتُمَا taʕaffantumā |
تَعَفَّنَا taʕaffanā |
تَعَفَّنَّا taʕaffannā |
تَعَفَّنْتُمْ taʕaffantum |
تَعَفَّنُوا taʕaffanū | |||
f | تَعَفَّنْتِ taʕaffanti |
تَعَفَّنَتْ taʕaffanat |
تَعَفَّنَتَا taʕaffanatā |
تَعَفَّنْتُنَّ taʕaffantunna |
تَعَفَّنَّ taʕaffanna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَتَعَفَّنُ ʔataʕaffanu |
تَتَعَفَّنُ tataʕaffanu |
يَتَعَفَّنُ yataʕaffanu |
تَتَعَفَّنَانِ tataʕaffanāni |
يَتَعَفَّنَانِ yataʕaffanāni |
نَتَعَفَّنُ nataʕaffanu |
تَتَعَفَّنُونَ tataʕaffanūna |
يَتَعَفَّنُونَ yataʕaffanūna | |||
f | تَتَعَفَّنِينَ tataʕaffanīna |
تَتَعَفَّنُ tataʕaffanu |
تَتَعَفَّنَانِ tataʕaffanāni |
تَتَعَفَّنَّ tataʕaffanna |
يَتَعَفَّنَّ yataʕaffanna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَتَعَفَّنَ ʔataʕaffana |
تَتَعَفَّنَ tataʕaffana |
يَتَعَفَّنَ yataʕaffana |
تَتَعَفَّنَا tataʕaffanā |
يَتَعَفَّنَا yataʕaffanā |
نَتَعَفَّنَ nataʕaffana |
تَتَعَفَّنُوا tataʕaffanū |
يَتَعَفَّنُوا yataʕaffanū | |||
f | تَتَعَفَّنِي tataʕaffanī |
تَتَعَفَّنَ tataʕaffana |
تَتَعَفَّنَا tataʕaffanā |
تَتَعَفَّنَّ tataʕaffanna |
يَتَعَفَّنَّ yataʕaffanna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَتَعَفَّنْ ʔataʕaffan |
تَتَعَفَّنْ tataʕaffan |
يَتَعَفَّنْ yataʕaffan |
تَتَعَفَّنَا tataʕaffanā |
يَتَعَفَّنَا yataʕaffanā |
نَتَعَفَّنْ nataʕaffan |
تَتَعَفَّنُوا tataʕaffanū |
يَتَعَفَّنُوا yataʕaffanū | |||
f | تَتَعَفَّنِي tataʕaffanī |
تَتَعَفَّنْ tataʕaffan |
تَتَعَفَّنَا tataʕaffanā |
تَتَعَفَّنَّ tataʕaffanna |
يَتَعَفَّنَّ yataʕaffanna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | تَعَفَّنْ taʕaffan |
تَعَفَّنَا taʕaffanā |
تَعَفَّنُوا taʕaffanū |
||||||||
f | تَعَفَّنِي taʕaffanī |
تَعَفَّنَّ taʕaffanna |
Verbal noun of تَعَفَّنَ (taʕaffana, “to rot”), from the root ع ف ن (ʕ-f-n), related to rotting.
تَعَفُّن • (taʕaffun) m
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَعَفُّن taʕaffun |
التَّعَفُّن at-taʕaffun |
تَعَفُّن taʕaffun |
Nominative | تَعَفُّنٌ taʕaffunun |
التَّعَفُّنُ at-taʕaffunu |
تَعَفُّنُ taʕaffunu |
Accusative | تَعَفُّنًا taʕaffunan |
التَّعَفُّنَ at-taʕaffuna |
تَعَفُّنَ taʕaffuna |
Genitive | تَعَفُّنٍ taʕaffunin |
التَّعَفُّنِ at-taʕaffuni |
تَعَفُّنِ taʕaffuni |