Root |
---|
ح ن ف (ḥ n f) |
3 terms |
Relative noun (nisba) composed of حَنِيف (ḥanīf) + ـِيَّة (-iyya) and of حَنَفِيّ (ḥanafiyy).
حَنَفِيَّة • (ḥanafiyya) f (plural حَنَفِيَّات (ḥanafiyyāt))
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | حَنَفِيَّة ḥanafiyya |
الْحَنَفِيَّة al-ḥanafiyya |
حَنَفِيَّة ḥanafiyyat |
Nominative | حَنَفِيَّةٌ ḥanafiyyatun |
الْحَنَفِيَّةُ al-ḥanafiyyatu |
حَنَفِيَّةُ ḥanafiyyatu |
Accusative | حَنَفِيَّةً ḥanafiyyatan |
الْحَنَفِيَّةَ al-ḥanafiyyata |
حَنَفِيَّةَ ḥanafiyyata |
Genitive | حَنَفِيَّةٍ ḥanafiyyatin |
الْحَنَفِيَّةِ al-ḥanafiyyati |
حَنَفِيَّةِ ḥanafiyyati |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | حَنَفِيَّتَيْن ḥanafiyyatayn |
الْحَنَفِيَّتَيْن al-ḥanafiyyatayn |
حَنَفِيَّتَيْ ḥanafiyyatay |
Nominative | حَنَفِيَّتَانِ ḥanafiyyatāni |
الْحَنَفِيَّتَانِ al-ḥanafiyyatāni |
حَنَفِيَّتَا ḥanafiyyatā |
Accusative | حَنَفِيَّتَيْنِ ḥanafiyyatayni |
الْحَنَفِيَّتَيْنِ al-ḥanafiyyatayni |
حَنَفِيَّتَيْ ḥanafiyyatay |
Genitive | حَنَفِيَّتَيْنِ ḥanafiyyatayni |
الْحَنَفِيَّتَيْنِ al-ḥanafiyyatayni |
حَنَفِيَّتَيْ ḥanafiyyatay |
Plural | sound feminine plural | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | حَنَفِيَّات ḥanafiyyāt |
الْحَنَفِيَّات al-ḥanafiyyāt |
حَنَفِيَّات ḥanafiyyāt |
Nominative | حَنَفِيَّاتٌ ḥanafiyyātun |
الْحَنَفِيَّاتُ al-ḥanafiyyātu |
حَنَفِيَّاتُ ḥanafiyyātu |
Accusative | حَنَفِيَّاتٍ ḥanafiyyātin |
الْحَنَفِيَّاتِ al-ḥanafiyyāti |
حَنَفِيَّاتِ ḥanafiyyāti |
Genitive | حَنَفِيَّاتٍ ḥanafiyyātin |
الْحَنَفِيَّاتِ al-ḥanafiyyāti |
حَنَفِيَّاتِ ḥanafiyyāti |
Root |
---|
ح ن ف |
1 term |
From Arabic حَنَفِيَّة (ḥanafiyya).