Borrowed from Byzantine Greek κάγκελλον (kánkellon), itself from Old Persian.
قَنْقَل • (qanqal) m (plural قَنَاقِل (qanāqil)) (obsolete)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | قَنْقَل qanqal |
الْقَنْقَل al-qanqal |
قَنْقَل qanqal |
Nominative | قَنْقَلٌ qanqalun |
الْقَنْقَلُ al-qanqalu |
قَنْقَلُ qanqalu |
Accusative | قَنْقَلًا qanqalan |
الْقَنْقَلَ al-qanqala |
قَنْقَلَ qanqala |
Genitive | قَنْقَلٍ qanqalin |
الْقَنْقَلِ al-qanqali |
قَنْقَلِ qanqali |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | قَنْقَلَيْن qanqalayn |
الْقَنْقَلَيْن al-qanqalayn |
قَنْقَلَيْ qanqalay |
Nominative | قَنْقَلَانِ qanqalāni |
الْقَنْقَلَانِ al-qanqalāni |
قَنْقَلَا qanqalā |
Accusative | قَنْقَلَيْنِ qanqalayni |
الْقَنْقَلَيْنِ al-qanqalayni |
قَنْقَلَيْ qanqalay |
Genitive | قَنْقَلَيْنِ qanqalayni |
الْقَنْقَلَيْنِ al-qanqalayni |
قَنْقَلَيْ qanqalay |
Plural | basic broken plural diptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | قَنَاقِل qanāqil |
الْقَنَاقِل al-qanāqil |
قَنَاقِل qanāqil |
Nominative | قَنَاقِلُ qanāqilu |
الْقَنَاقِلُ al-qanāqilu |
قَنَاقِلُ qanāqilu |
Accusative | قَنَاقِلَ qanāqila |
الْقَنَاقِلَ al-qanāqila |
قَنَاقِلَ qanāqila |
Genitive | قَنَاقِلَ qanāqila |
الْقَنَاقِلِ al-qanāqili |
قَنَاقِلِ qanāqili |