كَاحِل • (kāḥil) m (plural كَوَاحِل (kawāḥil))
singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
indefinite | definite | construct | |
informal | كَاحِل kāḥil |
الْكَاحِل al-kāḥil |
كَاحِل kāḥil |
nominative | كَاحِلٌ kāḥilun |
الْكَاحِلُ al-kāḥilu |
كَاحِلُ kāḥilu |
accusative | كَاحِلًا kāḥilan |
الْكَاحِلَ al-kāḥila |
كَاحِلَ kāḥila |
genitive | كَاحِلٍ kāḥilin |
الْكَاحِلِ al-kāḥili |
كَاحِلِ kāḥili |
dual | indefinite | definite | construct |
informal | كَاحِلَيْن kāḥilayn |
الْكَاحِلَيْن al-kāḥilayn |
كَاحِلَيْ kāḥilay |
nominative | كَاحِلَانِ kāḥilāni |
الْكَاحِلَانِ al-kāḥilāni |
كَاحِلَا kāḥilā |
accusative | كَاحِلَيْنِ kāḥilayni |
الْكَاحِلَيْنِ al-kāḥilayni |
كَاحِلَيْ kāḥilay |
genitive | كَاحِلَيْنِ kāḥilayni |
الْكَاحِلَيْنِ al-kāḥilayni |
كَاحِلَيْ kāḥilay |
plural | basic broken plural diptote | ||
indefinite | definite | construct | |
informal | كَوَاحِل kawāḥil |
الْكَوَاحِل al-kawāḥil |
كَوَاحِل kawāḥil |
nominative | كَوَاحِلُ kawāḥilu |
الْكَوَاحِلُ al-kawāḥilu |
كَوَاحِلُ kawāḥilu |
accusative | كَوَاحِلَ kawāḥila |
الْكَوَاحِلَ al-kawāḥila |
كَوَاحِلَ kawāḥila |
genitive | كَوَاحِلَ kawāḥila |
الْكَوَاحِلِ al-kawāḥili |
كَوَاحِلِ kawāḥili |