चन्द्र • (candra) m
Learned borrowing from Sanskrit चन्द्र (candra).
चन्द्र • (candr) (Latin script chandr, Kannada script ಚನ್ದ್ರ)
Declension of चन्द्र | ||
---|---|---|
singular | plural | |
ergative | चन्द्रान (candrān) | चन्द्रान्नि (candrānni) |
nominative | चन्द्र (candr) | चन्द्रा (candrā) |
vocative | चन्द्रा (candrā) | चन्द्रान्नो (candrānno) |
accusative/dative | चन्द्राक (candrāk) | चन्द्रांक (candrānk) |
superessive | चन्द्रार/चन्द्राचेर (candrār/candrācer) | चन्द्रान्चेर (candrāncer) |
instrumental | चन्द्रानि (candrāni) | चन्द्रान्नि (candrānni) |
ablative | चन्द्रात्ल्यान (candrātlyān) | चन्द्रान्त्ल्यान (candrāntlyān) |
Genitive declension of चन्द्र | ||||
---|---|---|---|---|
masculine object | feminine object | |||
singular | plural | singular | plural | |
singular subject | चन्द्राचो (candrātso) | चन्द्राचे (candrāce) | चन्द्राचि (candrāci) | चन्द्राचि (candrāci) |
plural subject | चन्द्रान्चो (candrāntso) | चन्द्रान्चे (candrānce) | चन्द्रान्चि (candrānci) | चन्द्रान्चि (candrānci) |
चन्द्र • (candra) m
Learned borrowing from Sanskrit चन्द्र (candra).
चन्द्र • (candra)
From Proto-Indo-Aryan *(s)ćandrás, from Proto-Indo-Iranian *(s)čandrás, from Proto-Indo-European *(s)kand-. Doublet of श्चन्द्र (ścandrá, “shining, radiant”). Cognate with Ancient Greek κάνδαρος (kándaros, “charcoal”), Latin candeō, Old Armenian խանդ (xand). See also the root चन्द् (cand, “to shine, be bright, gladden”).[1]
चन्द्र • (candrá) stem
Masculine a-stem declension of चन्द्र (candrá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | चन्द्रः candráḥ |
चन्द्रौ / चन्द्रा¹ candraú / candrā́¹ |
चन्द्राः / चन्द्रासः¹ candrā́ḥ / candrā́saḥ¹ |
Vocative | चन्द्र cándra |
चन्द्रौ / चन्द्रा¹ cándrau / cándrā¹ |
चन्द्राः / चन्द्रासः¹ cándrāḥ / cándrāsaḥ¹ |
Accusative | चन्द्रम् candrám |
चन्द्रौ / चन्द्रा¹ candraú / candrā́¹ |
चन्द्रान् candrā́n |
Instrumental | चन्द्रेण candréṇa |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्रैः / चन्द्रेभिः¹ candraíḥ / candrébhiḥ¹ |
Dative | चन्द्राय candrā́ya |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्रेभ्यः candrébhyaḥ |
Ablative | चन्द्रात् candrā́t |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्रेभ्यः candrébhyaḥ |
Genitive | चन्द्रस्य candrásya |
चन्द्रयोः candráyoḥ |
चन्द्राणाम् candrā́ṇām |
Locative | चन्द्रे candré |
चन्द्रयोः candráyoḥ |
चन्द्रेषु candréṣu |
Notes |
|
Feminine ā-stem declension of चन्द्रा (candrā́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | चन्द्रा candrā́ |
चन्द्रे candré |
चन्द्राः candrā́ḥ |
Vocative | चन्द्रे cándre |
चन्द्रे cándre |
चन्द्राः cándrāḥ |
Accusative | चन्द्राम् candrā́m |
चन्द्रे candré |
चन्द्राः candrā́ḥ |
Instrumental | चन्द्रया / चन्द्रा¹ candráyā / candrā́¹ |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्राभिः candrā́bhiḥ |
Dative | चन्द्रायै candrā́yai |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्राभ्यः candrā́bhyaḥ |
Ablative | चन्द्रायाः / चन्द्रायै² candrā́yāḥ / candrā́yai² |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्राभ्यः candrā́bhyaḥ |
Genitive | चन्द्रायाः / चन्द्रायै² candrā́yāḥ / candrā́yai² |
चन्द्रयोः candráyoḥ |
चन्द्राणाम् candrā́ṇām |
Locative | चन्द्रायाम् candrā́yām |
चन्द्रयोः candráyoḥ |
चन्द्रासु candrā́su |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of चन्द्र (candrá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | चन्द्रम् candrám |
चन्द्रे candré |
चन्द्राणि / चन्द्रा¹ candrā́ṇi / candrā́¹ |
Vocative | चन्द्र cándra |
चन्द्रे cándre |
चन्द्राणि / चन्द्रा¹ cándrāṇi / cándrā¹ |
Accusative | चन्द्रम् candrám |
चन्द्रे candré |
चन्द्राणि / चन्द्रा¹ candrā́ṇi / candrā́¹ |
Instrumental | चन्द्रेण candréṇa |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्रैः / चन्द्रेभिः¹ candraíḥ / candrébhiḥ¹ |
Dative | चन्द्राय candrā́ya |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्रेभ्यः candrébhyaḥ |
Ablative | चन्द्रात् candrā́t |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्रेभ्यः candrébhyaḥ |
Genitive | चन्द्रस्य candrásya |
चन्द्रयोः candráyoḥ |
चन्द्राणाम् candrā́ṇām |
Locative | चन्द्रे candré |
चन्द्रयोः candráyoḥ |
चन्द्रेषु candréṣu |
Notes |
|
चन्द्र • (candrá) stem, m
Masculine a-stem declension of चन्द्र (candrá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | चन्द्रः candráḥ |
चन्द्रौ / चन्द्रा¹ candraú / candrā́¹ |
चन्द्राः / चन्द्रासः¹ candrā́ḥ / candrā́saḥ¹ |
Vocative | चन्द्र cándra |
चन्द्रौ / चन्द्रा¹ cándrau / cándrā¹ |
चन्द्राः / चन्द्रासः¹ cándrāḥ / cándrāsaḥ¹ |
Accusative | चन्द्रम् candrám |
चन्द्रौ / चन्द्रा¹ candraú / candrā́¹ |
चन्द्रान् candrā́n |
Instrumental | चन्द्रेण candréṇa |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्रैः / चन्द्रेभिः¹ candraíḥ / candrébhiḥ¹ |
Dative | चन्द्राय candrā́ya |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्रेभ्यः candrébhyaḥ |
Ablative | चन्द्रात् candrā́t |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्रेभ्यः candrébhyaḥ |
Genitive | चन्द्रस्य candrásya |
चन्द्रयोः candráyoḥ |
चन्द्राणाम् candrā́ṇām |
Locative | चन्द्रे candré |
चन्द्रयोः candráyoḥ |
चन्द्रेषु candréṣu |
Notes |
|
चन्द्र • (candrá) stem, n
Neuter a-stem declension of चन्द्र (candrá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | चन्द्रम् candrám |
चन्द्रे candré |
चन्द्राणि / चन्द्रा¹ candrā́ṇi / candrā́¹ |
Vocative | चन्द्र cándra |
चन्द्रे cándre |
चन्द्राणि / चन्द्रा¹ cándrāṇi / cándrā¹ |
Accusative | चन्द्रम् candrám |
चन्द्रे candré |
चन्द्राणि / चन्द्रा¹ candrā́ṇi / candrā́¹ |
Instrumental | चन्द्रेण candréṇa |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्रैः / चन्द्रेभिः¹ candraíḥ / candrébhiḥ¹ |
Dative | चन्द्राय candrā́ya |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्रेभ्यः candrébhyaḥ |
Ablative | चन्द्रात् candrā́t |
चन्द्राभ्याम् candrā́bhyām |
चन्द्रेभ्यः candrébhyaḥ |
Genitive | चन्द्रस्य candrásya |
चन्द्रयोः candráyoḥ |
चन्द्राणाम् candrā́ṇām |
Locative | चन्द्रे candré |
चन्द्रयोः candráyoḥ |
चन्द्रेषु candréṣu |
Notes |
|