Exact origin obscure, but ultimately from either Proto-Indo-European *ǵenh₁- (“to beget, produce”) (thus literally “one who begets”) or *ǵemH- (“to marry”).
जाया • (jāyā́) stem, f
Feminine ā-stem declension of जाया (jāyā́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | जाया jāyā́ |
जाये jāyé |
जायाः jāyā́ḥ |
Vocative | जाये jā́ye |
जाये jā́ye |
जायाः jā́yāḥ |
Accusative | जायाम् jāyā́m |
जाये jāyé |
जायाः jāyā́ḥ |
Instrumental | जायया / जाया¹ jāyáyā / jāyā́¹ |
जायाभ्याम् jāyā́bhyām |
जायाभिः jāyā́bhiḥ |
Dative | जायायै jāyā́yai |
जायाभ्याम् jāyā́bhyām |
जायाभ्यः jāyā́bhyaḥ |
Ablative | जायायाः / जायायै² jāyā́yāḥ / jāyā́yai² |
जायाभ्याम् jāyā́bhyām |
जायाभ्यः jāyā́bhyaḥ |
Genitive | जायायाः / जायायै² jāyā́yāḥ / jāyā́yai² |
जाययोः jāyáyoḥ |
जायानाम् jāyā́nām |
Locative | जायायाम् jāyā́yām |
जाययोः jāyáyoḥ |
जायासु jāyā́su |
Notes |
|