Borrowed from Sanskrit देवता (devatā).
देवता • (devtā) m (Urdu spelling دیوتا)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | देवता devtā |
देवते devte |
| oblique | देवते devte |
देवतों devtõ |
| vocative | देवते devte |
देवतो devto |
देवता f
| Case \ Number | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative (first) | देवता (devatā) | देवतायो (devatāyo) or देवता (devatā) |
| Accusative (second) | देवतं (devataṃ) | देवतायो (devatāyo) or देवता (devatā) |
| Instrumental (third) | देवताय (devatāya) | देवताहि (devatāhi) or देवताभि (devatābhi) |
| Dative (fourth) | देवताय (devatāya) | देवतानं (devatānaṃ) |
| Ablative (fifth) | देवताय (devatāya) | देवताहि (devatāhi) or देवताभि (devatābhi) |
| Genitive (sixth) | देवताय (devatāya) | देवतानं (devatānaṃ) |
| Locative (seventh) | देवताय (devatāya) or देवतायं (devatāyaṃ) | देवतासु (devatāsu) |
| Vocative (calling) | देवते (devate) | देवतायो (devatāyo) or देवता (devatā) |
Compound of देव (devá, “deity”) + -ता (-tā).
देवता • (devátā) stem, f
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | देवता (devátā) | देवते (deváte) | देवताः (devátāḥ) |
| accusative | देवताम् (devátām) | देवते (deváte) | देवताः (devátāḥ) |
| instrumental | देवतया (devátayā) देवता¹ (devátā¹) |
देवताभ्याम् (devátābhyām) | देवताभिः (devátābhiḥ) |
| dative | देवतायै (devátāyai) | देवताभ्याम् (devátābhyām) | देवताभ्यः (devátābhyaḥ) |
| ablative | देवतायाः (devátāyāḥ) देवतायै² (devátāyai²) |
देवताभ्याम् (devátābhyām) | देवताभ्यः (devátābhyaḥ) |
| genitive | देवतायाः (devátāyāḥ) देवतायै² (devátāyai²) |
देवतयोः (devátayoḥ) | देवतानाम् (devátānām) |
| locative | देवतायाम् (devátāyām) | देवतयोः (devátayoḥ) | देवतासु (devátāsu) |
| vocative | देवते (dévate) | देवते (dévate) | देवताः (dévatāḥ) |