Blend of அருகு (aruku, “nearby, close”) + அலை (alai, “wave, ripple”).
அருகலை • (arukalai)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | அருகலை arukalai |
- |
vocative | அருகலையே arukalaiyē |
- |
accusative | அருகலையை arukalaiyai |
- |
dative | அருகலைக்கு arukalaikku |
- |
benefactive | அருகலைக்காக arukalaikkāka |
- |
genitive 1 | அருகலையுடைய arukalaiyuṭaiya |
- |
genitive 2 | அருகலையின் arukalaiyiṉ |
- |
locative 1 | அருகலையில் arukalaiyil |
- |
locative 2 | அருகலையிடம் arukalaiyiṭam |
- |
sociative 1 | அருகலையோடு arukalaiyōṭu |
- |
sociative 2 | அருகலையுடன் arukalaiyuṭaṉ |
- |
instrumental | அருகலையால் arukalaiyāl |
- |
ablative | அருகலையிலிருந்து arukalaiyiliruntu |
- |