Verbal noun formed from நட (naṭa, “to walk”) + -கை (-kai) .
நடக்கை • (naṭakkai)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | நடக்கை naṭakkai |
நடக்கைகள் naṭakkaikaḷ |
| vocative | நடக்கையே naṭakkaiyē |
நடக்கைகளே naṭakkaikaḷē |
| accusative | நடக்கையை naṭakkaiyai |
நடக்கைகளை naṭakkaikaḷai |
| dative | நடக்கைக்கு naṭakkaikku |
நடக்கைகளுக்கு naṭakkaikaḷukku |
| benefactive | நடக்கைக்காக naṭakkaikkāka |
நடக்கைகளுக்காக naṭakkaikaḷukkāka |
| genitive 1 | நடக்கையுடைய naṭakkaiyuṭaiya |
நடக்கைகளுடைய naṭakkaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | நடக்கையின் naṭakkaiyiṉ |
நடக்கைகளின் naṭakkaikaḷiṉ |
| locative 1 | நடக்கையில் naṭakkaiyil |
நடக்கைகளில் naṭakkaikaḷil |
| locative 2 | நடக்கையிடம் naṭakkaiyiṭam |
நடக்கைகளிடம் naṭakkaikaḷiṭam |
| sociative 1 | நடக்கையோடு naṭakkaiyōṭu |
நடக்கைகளோடு naṭakkaikaḷōṭu |
| sociative 2 | நடக்கையுடன் naṭakkaiyuṭaṉ |
நடக்கைகளுடன் naṭakkaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | நடக்கையால் naṭakkaiyāl |
நடக்கைகளால் naṭakkaikaḷāl |
| ablative | நடக்கையிலிருந்து naṭakkaiyiliruntu |
நடக்கைகளிலிருந்து naṭakkaikaḷiliruntu |