Probably from பச்சிலை (paccilai), from பச்சை (paccai, “green”) + இலை (ilai, “leaf”).
பச்சுளி • (paccuḷi)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | பச்சுளி paccuḷi |
பச்சுளிகள் paccuḷikaḷ |
vocative | பச்சுளியே paccuḷiyē |
பச்சுளிகளே paccuḷikaḷē |
accusative | பச்சுளியை paccuḷiyai |
பச்சுளிகளை paccuḷikaḷai |
dative | பச்சுளிக்கு paccuḷikku |
பச்சுளிகளுக்கு paccuḷikaḷukku |
benefactive | பச்சுளிக்காக paccuḷikkāka |
பச்சுளிகளுக்காக paccuḷikaḷukkāka |
genitive 1 | பச்சுளியுடைய paccuḷiyuṭaiya |
பச்சுளிகளுடைய paccuḷikaḷuṭaiya |
genitive 2 | பச்சுளியின் paccuḷiyiṉ |
பச்சுளிகளின் paccuḷikaḷiṉ |
locative 1 | பச்சுளியில் paccuḷiyil |
பச்சுளிகளில் paccuḷikaḷil |
locative 2 | பச்சுளியிடம் paccuḷiyiṭam |
பச்சுளிகளிடம் paccuḷikaḷiṭam |
sociative 1 | பச்சுளியோடு paccuḷiyōṭu |
பச்சுளிகளோடு paccuḷikaḷōṭu |
sociative 2 | பச்சுளியுடன் paccuḷiyuṭaṉ |
பச்சுளிகளுடன் paccuḷikaḷuṭaṉ |
instrumental | பச்சுளியால் paccuḷiyāl |
பச்சுளிகளால் paccuḷikaḷāl |
ablative | பச்சுளியிலிருந்து paccuḷiyiliruntu |
பச்சுளிகளிலிருந்து paccuḷikaḷiliruntu |