From மயங்கு (mayaṅku, “to be confused”). Cognate with Malayalam മയക്കം (mayakkaṁ).
மயக்கம் • (mayakkam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | மயக்கம் mayakkam |
- |
| vocative | மயக்கமே mayakkamē |
- |
| accusative | மயக்கத்தை mayakkattai |
- |
| dative | மயக்கத்துக்கு mayakkattukku |
- |
| benefactive | மயக்கத்துக்காக mayakkattukkāka |
- |
| genitive 1 | மயக்கத்துடைய mayakkattuṭaiya |
- |
| genitive 2 | மயக்கத்தின் mayakkattiṉ |
- |
| locative 1 | மயக்கத்தில் mayakkattil |
- |
| locative 2 | மயக்கத்திடம் mayakkattiṭam |
- |
| sociative 1 | மயக்கத்தோடு mayakkattōṭu |
- |
| sociative 2 | மயக்கத்துடன் mayakkattuṭaṉ |
- |
| instrumental | மயக்கத்தால் mayakkattāl |
- |
| ablative | மயக்கத்திலிருந்து mayakkattiliruntu |
- |