From Sanskrit माया (māyā), doublet of மாயம் (māyam). Compare மாய் (māy).
This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
மாயை • (māyai)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | மாயை māyai |
மாயைகள் māyaikaḷ |
| vocative | மாயையே māyaiyē |
மாயைகளே māyaikaḷē |
| accusative | மாயையை māyaiyai |
மாயைகளை māyaikaḷai |
| dative | மாயைக்கு māyaikku |
மாயைகளுக்கு māyaikaḷukku |
| benefactive | மாயைக்காக māyaikkāka |
மாயைகளுக்காக māyaikaḷukkāka |
| genitive 1 | மாயையுடைய māyaiyuṭaiya |
மாயைகளுடைய māyaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மாயையின் māyaiyiṉ |
மாயைகளின் māyaikaḷiṉ |
| locative 1 | மாயையில் māyaiyil |
மாயைகளில் māyaikaḷil |
| locative 2 | மாயையிடம் māyaiyiṭam |
மாயைகளிடம் māyaikaḷiṭam |
| sociative 1 | மாயையோடு māyaiyōṭu |
மாயைகளோடு māyaikaḷōṭu |
| sociative 2 | மாயையுடன் māyaiyuṭaṉ |
மாயைகளுடன் māyaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | மாயையால் māyaiyāl |
மாயைகளால் māyaikaḷāl |
| ablative | மாயையிலிருந்து māyaiyiliruntu |
மாயைகளிலிருந்து māyaikaḷiliruntu |