From Old Georgian მონაზონი (monazoni), from Ancient Greek μονάζων (monázōn), a participle of μονάζω (monázō, “to be alone”).
მონაზონი • (monazoni) (plural მონაზვნები)
singular | plural | archaic plural | |
---|---|---|---|
nominative | მონაზონი (monazoni) | მონაზვნები (monazvnebi) | მონაზონნი (monazonni) |
ergative | მონაზონმა (monazonma) | მონაზვნებმა (monazvnebma) | მონაზონთ(ა) (monazont(a)) |
dative | მონაზონს(ა) (monazons(a)) | მონაზვნებს(ა) (monazvnebs(a)) | მონაზონთ(ა) (monazont(a)) |
genitive | მონაზვნის(ა) (monazvnis(a)) | მონაზვნების(ა) (monazvnebis(a)) | მონაზონთ(ა) (monazont(a)) |
instrumental | მონაზვნით(ა) (monazvnit(a)) | მონაზვნებით(ა) (monazvnebit(a)) | |
adverbial | მონაზვნად(ა) (monazvnad(a)) | მონაზვნებად(ა) (monazvnebad(a)) | |
vocative | მონაზონო (monazono) | მონაზვნებო (monazvnebo) | მონაზონნო (monazonno) |
Notes: archaic plurals might not exist. |
postpositions taking a dative case | singular | plural |
---|---|---|
-ზე (on - ) | მონაზონზე (monazonze) | მონაზვნებზე (monazvnebze) |
-თან (near - ) | მონაზონთან (monazontan) | მონაზვნებთან (monazvnebtan) |
-ში (in - ) | მონაზონში (monazonši) | მონაზვნებში (monazvnebši) |
-ვით (like a - ) | მონაზონივით (monazonivit) | მონაზვნებივით (monazvnebivit) |
postpositions taking a genitive case | singular | plural |
-თვის (for - ) | მონაზვნისთვის (monazvnistvis) | მონაზვნებისთვის (monazvnebistvis) |
-ებრ (like a - ) | მონაზვნისებრ (monazvnisebr) | მონაზვნებისებრ (monazvnebisebr) |
-კენ (towards - ) | მონაზვნისკენ (monazvnisḳen) | მონაზვნებისკენ (monazvnebisḳen) |
-გან (from/of - ) | მონაზვნისგან (monazvnisgan) | მონაზვნებისგან (monazvnebisgan) |
postpositions taking an instrumental case | singular | plural |
-დან (from / since - ) | მონაზვნიდან (monazvnidan) | მონაზვნებიდან (monazvnebidan) |
-ურთ (together with - ) | მონაზვნითურთ (monazvniturt) | მონაზვნებითურთ (monazvnebiturt) |
postpositions taking an adverbial case | singular | plural |
-მდე (up to - ) | მონაზვნამდე (monazvnamde) | მონაზვნებამდე (monazvnebamde) |
From Ancient Greek μονάζων (monázōn), a participle of μονάζω (monázō, “to be alone”).
მონაზონი • (monazoni)