Borrowed from Pali khetta, from Sanskrit क्षेत्र॑ (kṣétra), from Proto-Indo-Iranian *ćšáytram, from Proto-Indo-European *tḱey- + *-trom. Doublet of ក្សេត្រ (kseet).
|
ខេត្ត • (khaet)
ខេត្ត n
| Case \ Number | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative (first) | ខេត្តំ (khettaṃ) | ខេត្តានិ (khettāni) |
| Accusative (second) | ខេត្តំ (khettaṃ) | ខេត្តានិ (khettāni) |
| Instrumental (third) | ខេត្តេន (khettena) | ខេត្តេហិ (khettehi) or ខេត្តេភិ (khettebhi) |
| Dative (fourth) | ខេត្តស្ស (khettassa) or ខេត្តាយ (khettāya) or ខេត្តត្ថំ (khettatthaṃ) | ខេត្តានំ (khettānaṃ) |
| Ablative (fifth) | ខេត្តស្មា (khettasmā) or ខេត្តម្ហា (khettamhā) or ខេត្តា (khettā) | ខេត្តេហិ (khettehi) or ខេត្តេភិ (khettebhi) |
| Genitive (sixth) | ខេត្តស្ស (khettassa) | ខេត្តានំ (khettānaṃ) |
| Locative (seventh) | ខេត្តស្មិំ (khettasmiṃ) or ខេត្តម្ហិ (khettamhi) or ខេត្តេ (khette) | ខេត្តេសុ (khettesu) |
| Vocative (calling) | ខេត្ត (khetta) | ខេត្តានិ (khettāni) |