From ἀστήρ (astḗr, “star”) + -ῐ́σκος (-ĭ́skos, diminutive suffix).
ἀστερῐ́σκος • (asterĭ́skos) m (genitive ἀστερῐ́σκου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ἀστερῐ́σκος ho asterĭ́skos |
τὼ ἀστερῐ́σκω tṑ asterĭ́skō |
οἱ ἀστερῐ́σκοι hoi asterĭ́skoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἀστερῐ́σκου toû asterĭ́skou |
τοῖν ἀστερῐ́σκοιν toîn asterĭ́skoin |
τῶν ἀστερῐ́σκων tôn asterĭ́skōn | ||||||||||
Dative | τῷ ἀστερῐ́σκῳ tôi asterĭ́skōi |
τοῖν ἀστερῐ́σκοιν toîn asterĭ́skoin |
τοῖς ἀστερῐ́σκοις toîs asterĭ́skois | ||||||||||
Accusative | τὸν ἀστερῐ́σκον tòn asterĭ́skon |
τὼ ἀστερῐ́σκω tṑ asterĭ́skō |
τοὺς ἀστερῐ́σκους toùs asterĭ́skous | ||||||||||
Vocative | ἀστερῐ́σκε asterĭ́ske |
ἀστερῐ́σκω asterĭ́skō |
ἀστερῐ́σκοι asterĭ́skoi | ||||||||||
Notes: |
|